Op woensdag 8 maart is Baruch aan de slag in de Nottebohmzaal. Voorzichtig strikt hij een stoffen lint rond een dik boek. "Van een aantal oude boeken waren de rug of de platten losgekomen. Om te voorkomen dat die boeken nog meer beschadigd raakten, werd er een blauwe papieren wikkel om gedaan. De meeste oude boeken hebben een lederen kaft, in diverse bruine tinten. Omdat de blauwe wikkels erg opvallen, vervang ik die door een bruin lint tot de boeken gerestaureerd worden."
Het bibliotheekspook
Hij maakte ook al foedralen, dat is een kartonnen hoes op maat waarin enkel de rug van een boek zichtbaar is. "Sommige oude boeken zijn versierd of verstevigd met metalen hoeken, zoals de grote kerkboeken uit de 19de eeuw. Het risico bestaat dat andere boeken daardoor beschadigd raken. Ik maakte ook foedralen voor boeken met een perkamenten kaft. Perkament blijft namelijk levende materie en kan bijvoorbeeld op de vochtigheidsgraad van de lucht reageren. In vroegere tijden sprak men dan over 'het bibliotheekspook'. Want als de perkamenten kaften van boeken uitzetten en kracht uitoefenden op de andere exemplaren op een plank, gebeurde het soms dat een boek uit de kast werd geduwd. Stel je voor, zo'n boek dat door een onzichtbare hand uit de kast wordt genomen!"
Iets nieuws leren
Of hij altijd al met boeken in de weer was? "Neen, mijn vader was producent van vruchtenwijnen en ik heb die traditie lang voortgezet. Een ontwikkelaar had zijn zinnen gezet op het fabriekspand. De wijnfabriek was het levenswerk van mijn vader, dus uit respect voor hem hebben we gewacht tot na diens overlijden om de verkoop rond te maken. Daarna had ik ineens veel vrije tijd en besloot ik iets nieuws te leren: boekbinden. Tijdens de opleiding meldde ik me als vrijwilliger bij de Erfgoedbibliotheek Hendrik Conscience. Want welke bibliotheek is mooier dan deze...?"
